The Wicked and The Divine

Af en toe krijg je eens een boek (of serie) in je handen geduwd met de woorden “Lees dit.” Heb je een keuze? Nee. Maar gelukkig kan je dan – hopelijk – rekenen op mensen met goede smaak, die net het boek (of serie) vinden die je op dat moment nodig had.

Just because you’re immortal, doesn’t mean you’re going to live forever.

Om de 90 jaar worden 12 goden als mensen gereïncarneerd. Een oude dame vertelt dat ze goden zijn, dat ze krachten hebben, mensen kunnen “besturen”. Dat zij de andere goden zoekt, dat elk van hen dezelfde tijdlijn heeft: twee jaar. Twee jaar om te leven, te proberen, van hun krachten te genieten. Twee jaar voor ze – gegarandeerd – sterven. En niemand – niet die oude dame, niet de andere goden, niet de mensen die het fenomeen onderzoeken… Niemand valt te vertrouwen.

They are loved. They are hated. In two years, they are dead.”

Het verhaal in The Wicked and the Divine is snel, verwarrend, en komt met de ene onthulling na de andere. Aan baanbrekende snelheid raas je door complotten, intriges, en de vraag of zelfs het hoofdpersonage betrouwbaar is. Intelligent, zo kan je de plot het best omschrijven…

… Maar het is de kunst in deze serie die je zal vastgrijpen. En kunst is hier geen overstatement. Elk personage heeft een eigen stijl, elk boek eindigt in creatieve herinterpretaties die extra perspectieven bieden. Emoties zijn zichtbaar, details zijn ontelbaar.

En boek, na boek, na boek, van dat? Daar mag er altijd meer van zijn…