Vous revoir: Een welkom weerzien

Dit artikel werd oorspronkelijk geschreven voor het vak Culturele Berichtgeving aan de KU Leuven (voorjaar 2017).

Marc Levy weet met Vous Revoir een prachtig vervolg te creëren voor zijn meest succesvolle verhaal. 

Weinig mensen weten dat de film Just Like Heaven (met Reese Witherspoon & Mark Ruffalo) gebaseerd was op een boek. Nog minder mensen weten dat dat boek ook een vervolg heeft. Marc Levy’s Et Si C’était Vrai eindigt op een meer ambigue noot dan de filmadaptatie, en dat is precies waar Vous Revoir, het vervolg, verder gaat. 

In Et Si C’était Vrai betrekt Arthur een appartement dat nog bewoond blijkt. Die bewoonster mag dan slechts een geest zijn, het gaat hier om een zeer levendige geest met grote opinies. Lauren, zijn gast, woonde in dit appartement, maar ligt nu enkele blokken verder in een coma. Waar Just Like Heaven eindigt met een ontwaakte Lauren die zich Arthur herinnert, ging Lauren in Et Si C’était Vrai gewoon verder met haar oude leven. Dezelfde stage, dezelfde vriend, hetzelfde appartement… Geen Arthur. 

In Vous Revoir keert Arthur na enkele jaren in Parijs te werken, terug naar San Francisco. Houden van iemand die niet eens weet dat je bestaat, terwijl jij haar leven gered hebt? Zelfs een ander continent bleek niet ver genoeg om die pijn te doen weggaan. De ironie wil dan, natuurlijk, dat zodra Arthur terug in San Francisco is, hij in een auto-ongeluk verzeild raakt. Wie moet hem redden? Precies, Lauren. 

Het opzet van dit boek lijkt vrij simpel – een omkering van de rollen die de twee personages in het eerste boek toegewezen kregen. Dat dit vervolg toch op zichzelf kan staan, is volledig te danken aan het schrijven van Marc Levy. De balans vinden tussen oude personages terugbrengen en nieuwe personages introduceren is niet altijd gemakkelijk, maar de auteur slaagt er niettemin in dat evenwicht te vinden. Omdat Marc Levy er in Et Si C’était Vrai ook in slaagde alle personages voldoende een achtergrondverhaal mee te geven, was de verdere ontwikkeling van hun persoonlijkheid in Vous Revoir dan ook zeer welkom. 

Doorheen dat alles steekt een element met kop en schouders boven het overige uit. Wie denkt aan Franse auteurs, noemt meestal eerst Molière, Racine en hun aanverwanten. Marc Levy slaagt er in een Franstalig boek te schrijven dat bijna Engels voelt in zijn opzet. Dat is dan niet alleen een gevolg van de setting in San Francisco, maar ook door het genre waarin hij zich inschrijft. Denk Cathy Kelly, denk Marianne Keyes. Die gave om van het alledaagse leven een verhaal te maken dat de lezer toch meesleurt, is wat van Marc Levy’s werk, en van Vous Revoir in het bijzonder, een must-read maakt.