Backlog: Muntpunt, rustpunt

Muntpunt, rustpunt

Dit artikel werd oorspronkelijk geschreven voor het vak Mediaopleiding: Print en Online Journalistiek aan de KU Leuven (voorjaar 2017).

Wanneer je het Muntpunt (Brussel) voor het eerst binnenwandelt, is het gemakkelijk te vergeten dat je je in Brussel bevindt. Het lawaai van mensen, verkeer en werken valt weg, in de plaats krijg je het rustige welkom van boeken. Het Muntpunt wil meer zijn dan een bibliotheek, een informatiehuis, een ontmoetingsplek en een venster op Brussel. Het is een rustpunt in het hart van Europa.

Op welk verdiep je je ook bevindt, het Muntpunt geeft uitzicht. Uitzicht op de echte wereld, buiten. Uitzicht op de werelden van de mensen die zich stil door de rekken begeven, of van de zeteltjes profiteren. Uitzicht op de werelden en de verhalen waardoor je omringd wordt. Wanneer je op het vijfde verdiep bovenaan de trappen staat, zie je niet alleen de Muntschouwburg, maar ook de mensen die het verdiep van de Brusselhoek en het verdiep van de stille leeszaal bevolken.

Het eerste verdiep is een wereld van plezier. Een wereld waar kinderen, op warme rode zeteltjes, empathie leren. Waar voorlezen en lachen hand in hand gaan. Waar Harry Potter gezellig uitkijkt op games, en de dvd’s van Amika recht tegenover “Hoe werkt een auto” staan. Van alle verdiepen, heeft dit eerste misschien wel het mooiste uitzicht. Kinderen leren hier niet enkel de werelden kennen uit de verhalen die hen worden voorgesteld. Over de balie heen, passeert voor hun ogen de bevolking van Brussel, en zo van de wereld.

Het vijfde verdiep is dan weer thuis voor alles wat kunst, cultuur en studenten is. De blauwe banken worden altijd wel ingenomen door een student die zijn thesis af wil krijgen, door een Erasmusser die het kalme blauw nodig heeft om een taak af te krijgen. De citaten die op ieder verdiep de boekenrekken en muren opluisteren, zijn hier maar een van de rustpunten. Meer nog dan de overige verdiepen, meer zelfs dan de apart gehouden stille leeszaal, heerst hier een sfeer van concentratie. Hoger boven mens en boek, lijkt Brussel hier bijna roerloos.

Tussen blauw en rood bevinden zich oneindig veel andere werelden. Werelden die worden uitgelegd, ontleed, herdacht en verzonnen. Werelden die van boeken genieten, werelden die ondanks boeken genieten. Mensen die werelden in zich meedragen, mensen die door de wereld worden meegedragen. Het Muntpunt verzamelt ze allemaal, laat ze samen van de stilte genieten. Een stad als middelpunt van de wereld, met in haar midden, een rustpunt.